`ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಬೇಕೋ ಹಾಗೆ ನಗು,
ಆದರೆ ಗಂಡಸರ ಮುಂದೆ ಅಷ್ಟು ಜೋರಾಗಿ ನಗಬೇಡ.
ನಿನಗೇನು ಬೇಕೋ ಹಾಕಿಕೊ,
ಆದರೆ ಸ್ಕರ್ಟನ್ನು ಮೊಣಕಾಲ ಕೆಳಗೆ ಹಾಕಿಕೊ,
ಎದೆಯ ಸೀಳು ಮತ್ತು ಹೊಕ್ಕುಳ ಕಾಣದಂಥ ಟಾಪ್ ಹಾಕಿಕೊ,`
ಎಂದ ಅಮ್ಮನ ಮಾತಿಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕೆ.
ಪೇಪರ್ ಓದುತ್ತ ಕೂತ ಅಪ್ಪ ಸಮ್ಮತಿಸುತ್ತಿದ್ದ.
`ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಏನೂ ಅನ್ನುವುದಿಲ್ಲವೇನೇ?
ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಕೇಳಿದಳು.
`ಮಕ್ಕಳನ್ನೂ ಸಲಹಬಲ್ಲೆ,
ಮನೆಯನ್ನೂ ನಡೆಸಬಲ್ಲೆ,
ವಾಹನವನ್ನೂ ಓಡಿಸಬಲ್ಲೆ,
ಆಫೀಸನ್ನೂ ನಡೆಸಬಲ್ಲೆ,
ಮಣಭಾರದ ಸೀರೆಯುಟ್ಟು
ಕಲ್ಯಾಣಮಂಟಪದಲ್ಲಿ
ದಿನವಿಡೀ ಓಡಾಡಬಲ್ಲೆ,
ಹೈಹೀಲ್ಸ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು
ಕ್ಲಬ್ಬಿನಲ್ಲಿ ಪಾರ್ಟಿಯಲ್ಲಿ
ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಕುಣಿಯಬಲ್ಲೆ.
ಅನ್ನೋ ಜನರು ಅನ್ನಲಿ ಬಿಡಿ, ಅಮ್ಮ,
ಎಲ್ಲರ ಮಾತು ಕೇಳುವಂತೆ
ನಿನ್ನ ಮಾತನ್ನೂ
ನನ್ನ ಗಂಡನ ಮಾತನ್ನೂ
ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ
(ನನ್ನ ಗಂಡ ನಿನ್ನಂತೆ ನೇರ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ, ಅಷ್ಟೇ)