ಕೊಲೆ

 

ನಾನು. ನನ್ನ ಗಂಡ. ನನ್ನ ಮಗ. 

ನಾಕನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆಗಮನ.

ಹೆಣ್ಣು. ಮೊದಲ ಭೇಟಿಯಲ್ಲೇ ಮಾತಿನ ಮಿಂಚಲ್ಲೇ

ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು

ಆದರೂ ನೋಡೇ ಬಿಡೋಣ ಎಂದು

ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿರುವ ಹಾಗಿದ್ದೆ

ಬೇಕು ಬೇಕೆಂದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಳು

ನನ್ನ ಜೊತೆ ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುವ ನೆವ

ಮಧ್ಯಂತರದಲ್ಲಿ ಚಿತ್ತ ಪೂರ್ತಿ ಅಸ್ವಸ್ತ

ಬಚ್ಚಲುಮನೆಯಲ್ಲಿ ಚಿಲಕ ಹಾಕಿ

ತಂಪು ಟೈಲುಗಳ ಸಾಂತ್ವನ

ಬೆಳಗಿನ ನಾಕಕ್ಕೇ ಎದ್ದು

ಮಂಜು ಸವಿಯುವ ನೆಪ ಮಾಡಿ

ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತಿಗಿಳಿದೆ

ನೊಂದ ಹೆಣ್ಣು ಇನ್ನೇನು ಮಾಡಬಲ್ಲಳು

ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲಿ ಕವನ ಹುಡುಕುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು

ಏಳು ಗಂಟೆಗೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದೆ

ಬೆಡ್ಡಿನಲ್ಲಿ ಆರು ವರುಷದ ಮಗ ಮಲಗಿದ್ದ ನಿರುಮ್ಮಳ

ಅವನ ಪಕ್ಕ ಏನೂ ಆಗದೇ ಇರುವ ತರಹ ಗೊರಕೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಗಂಡ

ಕೊಲೆಯಾಗುವುದು

ಕೊಲೆಮಾಡುವುದು

ಎರಡೂ ಒಂದೇ!